Eva Doesborgh (21) studeert journalistiek aan de Hogeschool Utrecht en loopt stage bij ‘Nieuwsuur’. Wij spraken met haar over haar stage, haar levensmotto en over haar meest bijzondere project tot nu toe. “Mijn droom is ooit een uitzending van ‘Nieuwsuur’ te mogen presenteren.”
Hoe ben je bij deze stageplek terecht gekomen?
“Van jongs af aan ben ik al geïnteresseerd in nieuws. Ik stond dan ook elke avond te popelen om met mijn ouders het NOS Journaal te kijken voordat ik naar bed moest, met een kopje warme melk erbij. Toen ik wat ouder was keek ik ook wel eens naar Nieuwsuur. Al vond ik die diepgravende journalistiek wel wat moeilijker te begrijpen op jonge leeftijd. Toch spiekte ik soms mee met mijn ouders en kreeg ik langzaam een voorliefde voor het programma. Toen ik journalistiek ging studeren en mijn passie voor onderzoeksjournalistiek ontdekte, wist ik zeker dat ik graag stage wilde lopen bij dit programma. Op het moment dat de stageplek online kwam begon ik enthousiast mijn motivatiebrief te tikken. Helaas was de vacature al verdwenen toen ik mijn brief af had. Ik baalde als een stekker en heb toen heel impulsief mijn sollicitatie naar de redactie gemaild. ‘Niet geschoten is altijd mis’, dacht ik. Dat was een goede zet, want ik werd meteen getipt voor de volgende vacature – die ik nu wel op tijd kon inleveren – en toen mocht ik op gesprek komen.”
Wat doe je zoal tijdens je stage?
“Vooral heel veel bellen! Bij Nieuwsuur zit je eigenlijk de hele dag door aan de telefoon voor het vergaren van (achtergrond)informatie, om uiteindelijk draaiafspraken te maken. Deze vergaarde informatie werk ik natuurlijk ook uit zodat de verslaggever goed voorbereid op pad kan. Daarnaast speur ik ook geregeld naar archiefbeelden in Beeld & Geluid en schrijf ik artikelen voor in de NOS-app.”
Wat leer je tijdens je stage?
“Echt enorm veel. Mijn weekverslagen zijn meestal 1 A4’tje lang, vol met dingen die ik die week beleefd en geleerd heb. Er gebeurt gewoon zo veel en doordat elk verhaal waar ik aan werk weer anders is, leer ik ook elke keer weer iets nieuws. Dat vind ik het mooie aan journalistiek. Maar wat me het meeste bijstaat zijn toch wel de trucjes die verschillende collega’s me hebben geleerd over hoe je bijvoorbeeld telefoonnummers van mensen kan achterhalen. Ik zou nog wel wat meer over verslaggeving willen leren. Ik doe nu voornamelijk redactiewerk, maar ik mis het echte ‘op pad gaan’ een beetje. De komende tijd probeer ik daarom wat meer met verslaggevers mee te lopen op locatie en in de montagestudio.”
Hoe vind je het om op het Media Park te werken?
“Fijn! Ik hoef mijn bed maar uit te rollen en ik ben op het station en pak daar een directe sprinter naar het Media Park. De sfeer hier is professioneel, maar ook erg gezellig. Alles is op één plek waardoor je goed kan samenwerken. Voor mijn gevoel is samenwerken toch makkelijker als je even naar elkaar toe kan lopen.”
Wat is het meest bijzondere project waar je tot nu toe aan hebt gewerkt?
“Op de eerste dag van mijn stage heb ik een onderwerp gepitcht over het toenemende gebruik van cocaïne onder studenten. Dit is iets wat niet wetenschappelijk is bewezen, maar wat ik wel in mijn eigen kringen zag en hoorde gebeuren. Ik mocht ermee aan de slag, maar door het gebrek aan cijfers was het moeilijk om een begin te maken. Nadat ik het onderwerp een paar weken had te laten rusten, werd ik aan een ervaren redacteur gekoppeld en is het verhaal alsnog gemaakt. Ik heb ook het artikel erbij geschreven en die heeft de hele avond bovenaan in de NOS-app gestaan. Dit was wel echt een grote mijlpaal voor mij!”
Wat is jouw levensmotto?
“Niet geschoten is altijd mis.”
Wat zijn je hobby’s of interesses naast werk?
“Voordat ik bij Nieuwsuur begon, was ik eindredacteur van stichting Achter de Geraniums: een stichting die eenzaamheid onder ouderen tegengaat. Hiervoor maakten we video’s van de grote hobby’s en passies van ouderen. Zo werden zij even in het zonnetje gezet en blijven hun verhalen bestaan. Dit werk gaf mij ontzettend veel voldoening omdat deze ouderen zo ontzettend dankbaar waren. En dit, in combinatie met de verhalende journalistiek, vond ik geweldig om te mogen doen. Helaas heb ik mijn functie als eindredacteur door moeten geven, omdat ik er door mijn stage nu geen tijd meer voor heb. Maar af en toe help ik wel nog mee en dat vind ik superleuk!”
Is er iets op carrièregebied wat je absoluut nog een keer zou willen doen?
“Mijn droom is ooit een uitzending van Nieuwsuur te mogen presenteren. Ik heb groot respect voor Jeroen Wollaars en Mariëlle Tweebeeke en hun interview-skills. Dit zou ik later ook echt graag willen kunnen.”
Waar kan je echt van genieten?
“Als alle puzzelstukjes ineens in elkaar vallen, waardoor het tóch ineens lukt om je verhaal te maken.”
